تشخیص رنگ‌شدگی خودرو با چشم یا دستگاه؟
وقتی موضوع خرید خودروی کارکرده و دست‌دوم در ميان باشد، یکی از اولین سئوال‌هایی که از سوی خریدار مطرح می‌شود در رابطه با بدون رنگ بودن خودرو است. از آنجا که تشخیص این مورد چندان ساده نیست، در نتیجه اعتماد کردن به صحت حرف‌های فروشنده یا دلالان را کمی سخت می‌کند. رنگ داشتن خودرو شاید به ظاهر مسئله چندان پر اهمیتی جلوه نکند، اما بدون رنگ بودن، نشان از آن است که خودرو ضربه یا تصادف شدیدی نداشته و به تبع آن سیستم فنی یا شاسی و بدنه آن آسیب جدی ندیده است. در دهه‌های گذشته تشخیص رنگ داشتن یا بدون رنگ بودن ماشین‌ها، تنها توسط تعمیرکاران زبردست و به صورت تجربی صورت می‌گرفت.
در حال حاضر کارشناسی خودرو به موضوع گسترده و پراهمیتی تبدیل شده است. کارشناسی رنگ خودرو نیز یکی از زیرمجموعه‌های مهم این حرفه محسوب می‌شود و برای تبدیل شدن به یک کارشناس رنگ خودرو، قطعا به گذراندن دوره‌های آموزش تخصصی نیاز است. کارشناسان رنگ خودرو معمولا به دو صورت کار خود را انجام می‌دهند؛ یکی به کارگیری تکنیک‌های تشخیص با چشم و یکی بررسی رنگ بدنه با دستگاه. با ما همراه باشید تا در ادامه به توضیح مختصری در رابطه با هر دو روش بپردازیم.
دستگاههای تشخیص رنگ خودرو چگونه عمل می‌کنند؟
یکی از دستگاههای کوچکی که این روزها به همراه جدانشدنی کارشناسان رنگ خودرو تبدیل شده است، الکومتر یا ضخامت‌سنج دیجیتال نام دارد. معمولا زمانی که خودروها در کارخانه رنگ‌آمیزی می‌شوند، رنگ به صورت کاملا یکنواخت روی سطح بدنه می‌نشیند و در تمامی قسمت‌های خودرو ضخامت مشخص و یکسانی دارد. اگر قسمتی از خودرو در اثر ضربه یا سانحه‌ای آسیب‌دیده و مجددا رنگ شده باشد حتی اگر نقاش رنگ را کاملا مشابه رنگ اصلی ساخته باشد، قطعا در ضخامت رنگ اختلافی وجود خواهد داشت. اینجاست که دستگاه الکومتر می‌تواند به کارشناس رنگ خودرو کمک کند. این دستگاه که دقتی برابر با یک میکرون (یک‌هزارم میلیمتر) دارد، با اندازه‌گیری ضخامت رنگ در قسمت‌های مختلف بدنه می‌تواند رنگ‌شدگی یا بدون رنگ بودن خودرو را مشخص کند. بنابراین یکی از دقیق‌ترین و کم خطاترین روش‌های تشخیص رنگ خودرو استفاده از دستگاه ضخامت‌سنج دیجیتال است.
به چشم‌مان اعتماد کنیم؟
درست است که دستگاههای دیجیتالی درصد خطای بسیار کمی دارند، اما این بدان معنا نیست که روش‌های چشمی قابل اطمینان نیستند. تشخیص رنگ‌شدگی خودرو با چشم کار چندان راحتی نیست و نیاز به مهارت و تجربه بالایی دارد و حتما بایستی توسط کارشناسان آموزش‌دیده انجام شود. روش‌هایی برای این کار مرسوم است که در اینجا به چند مورد از آن اشاره می‌کنیم.
یکی از روش‌های چشمی جالب تشخیص رنگ، بررسی انعکاس تابش نور با زوایای مختلف بر بدنه خودرو است. وقتی سطح خودرویی کاملا یک‌دست و صیقلی باشد انعکاس نور در آن کاملا شفاف و بدون هیچ گونه موج و انحنایی خواهد بود. اما اگر بازتاب و انعکاس نور در قسمتی از خودرو مواج یا به صورت شکسته شده باشد، می‌توان نتیجه گرفت که آن قسمت از خودرو صافکاری یا رنگ‌شدگی داشته است. بهترین زاویه تابش نور، خصوصا برای رنگ‌های متالیک و روشن زاویه 160 درجه است.
از دیگر راه‌هایی که می‌توان برای تشخیص چشمی نام برد، بررسی قسمت و لبه‌های زیرین دستگیره خودرو، بررسی کاپوت و در ماشین و دقت به موم‌کاری لبه آن‌ها، بررسی گلگیر و پیچ‌های محل اتصال آن به بدنه، بررسی سیم‌ها و کابل‌هایی که از کنار درها و گلگیر می‌گذرد و پیدا کردن نشانی از پاشیده شدن رنگ روی آن‌ها و... است.
در پایان بد نیست تأکید کنیم که بررسی بدنه خودرو و کارشناسی رنگ آن یک حرفه است و نیاز به دانش، تخصص و اشراف کامل به جزئیات خودرو دارد. شاید این روش‌ها و استفاده از الکومتر و سایر دستگاههای مشابه در ظاهر ساده به نظر برسد، اما برای صحت نتیجه‌گیری حتما و قطعا نیاز به دانسته‌هایی است که کارشناسان خودرو به آن تسلط کامل دارند.