در ایران برخلاف بسیاری از کشورهای دنیا، نمایشگاه های خودروی متعدد و زیادی در فاصله زمان کوتاه برگزار می شود. نمایشگاه هایی که قصد و هدف آن‌ها آشنایی بازار و علاقه‌مندان با محصولات جدید این صنعت عنوان می شود. شاید بسیاری از محصولاتی که به نمایش درمی آیند برای خبرنگاران و رسانه های تخصصی تکراری و فاقد جذابیت های خبری شده است، اما گویا تکرار این نوع رویداد پرتکرار گذشته از این‌که بخشی از برنامه بازاریابی شرکت ها به شمار می آید، برای متولیان و مسئولان هم چندان بد نیست و باعث سرگرمی و حتا امیدواری مردم می شود.
چراکه به طور معمول در این نوع رویدادها محصولات جدید هم معرفی و رونمایی می شوند. همین مسئله از منظر آنان کارکرد خاص خود را دارد. به نظر آن‌ها این معرفی ها هم تعدد محصولات را زیادتر نشان می دهد و هم از نظر روانی پیام آرامش به بازار مخابره می کند.
به بیان دیگر، با به‌نمایش درآوردن محصولات قدیمی و جدید آن‌ها به خریداران نشان می دهند که بازار از نظر تنوع و تعداد مدام در حال رشد و بهتر شدن است. با این حال، این رویداد واکنش های خاص خود را هم دارد. واکنش هایی که در نوع خود قابل توجه بوده و باید متولیان آن‌ها را تحلیل کنند. بخشی از پرسش ها به حضور پرقدرت چینی ها و بخش دیگر به قیمت گذاری این محصولات مرتبط می شود.
در خلال این رویدادها این پرسش ها نیز از سوی بخشی از بازدیدکنندگان نیز شنیده می شود که چرا بخش عمده ارز تخصیص‌یافته صرف تولید یا واردات محصولات چینی می شود؟ آیا تولیدکنندگان سایر شرکت ها با ایرانی ها همکاری نمی کنند یا نوع همکاری و سفارش گذاری ها چنگی به دل نمی زند؟ آیا دور بودن و جدا شدن ایران از اقتصاد جهانی مسبب این مسئله نیست؟ آیا وضعیت بازار ایران جذابیت ایجاد نمی کند؟
اما مسئله به همین موارد ختم نمی شود و همچنان کمبود و جای خالی برندهای مطرح غیر چینی و حتا نبود برندهای مطرح چینی هم برای بسیاری ایجاد سؤال کرده است و می کند؛ چرا ایران باید به نمایشگاه دائمی محصولات چینی تبدیل شود؟ چرا برندهای برتر و مطرح چین قید حضور در ایران را زده اند؟ آیا زمان مناسب برای خروج از این وضعیت فرا نرسیده است؟
به نظر می رسد که متولیان و مسئولان امر باید به این پرسش های دقت کرده و پاسخی و مناسب و درخور برای آن‌ها پیدا کنند. تا امروز نه همکاری فشرده و وابستگی به خودروسازان چینی، رشد، توسعه و ارتقای خودروسازی را به همراه آورده است و نه موجب رونق بازار داخلی شده است. به نظر می رسد تنها برنده این همکاری چینی ها باشند که بازار خودروی ایران را به محلی برای آزمون و خطای خودروسازان خود بدل کرده اند. البته دولت با تعرفه و دلالان با اختلاف قیمت ها هم از سفره سهمی دارند.